هفدهم بهمن ماه سال ۹۰ یعنی درست همین چندروز قبل، بانی انیمیشن ایران در گذشت. نام اسفندیار احمدیه شاید برای خیلی‌ها آشنا نباشد اما اهل هنر او را به عنوان اولین کسی که در ایران فیلم انیمیشن ساخت می‌شناسند. انیمیشن چند ثانیه‌ای به نام ملانصرالدین که در سال ۱۳۳۶ ساخته شد و شروعی برای ساخت انیمیشن در ایران بود.
اسفندیار احمدیه در سال ۱۳۰۷ در تهران به دنیا آمد. نقاشی را در هنرستان کمال‌الملک و زیر نظر شاگردان کمال‌الملک یاد گرفت. بعد به نقاشی و طراحی رو آورد و تابلوهای بسیاری از چشم اندازهای اطراف تهران و مشاغل و زندگی روزمره محلات تهران کشید که بسیاری از آنها امروز جز در تابلوهای او، وجود ندارند. در همین زمینه کارهای مختلفی مثل نقاشی‌های خیالی و تصویر‌سازی قصه‌ها انجام داد. بعد از ساخت انیمیشن ملانصرالدین که از روی یکی از قصه‌های ملانصرالدین بود، طراحی و انیمیت انیمیشن دیگری به اسم قمر مصنوعی را به عهده گرفت و در سالهای بعد به عنوان کارگردان‌، طراح و انیماتور آثار زیادی مثل موش و گربه، نارنج و ترنج، خوشه گندم، اردک حسود و آدم شاخ درمیاره را ساخت. انیمیشن اردک حسود را با تکه‌های پارچه ساخت و در طراحی انیمیشن خوشه گندم از مداد رنگی استفاده کرد. حتی آثاری در زمینه طراحی عنوان‌بندی فیلم‌ها ساخت.
خود او درباره شروع علاقه‌اش به کار انیمیشن در دوران سربازی می‌گوید: «داشتم روي مقواي يك جعبه شيريني طراحي مي‌كردم، سربازي كه مراقب بود، گفت مرا هم مي‌كشي؟ عكسش را خواستم و از روي عكس چهره‌اش را نقاشي كردم‌. بعد از آن سرباز بالاتر آمد، چهره او را هم كشيدم‌. نفر سوم گروهبان بود، تا اين كه سرگرد ضيايي; رييس زندان آمد‌. خواست برايش يك منظره بكشم، يك فهرست نوشتم از وسايلي كه براي نقاشي نياز داشتم‌. دستور داد همه را خريدند‌. يك تابلو برايش كشيدم بدون امضا، خواست امضا كنم‌. به واسطه نقاشي در محوطه زندان آزاد بودم، هرجا كه مي‌خواستم مي‌رفتم تا اين كه خواستند تابلو سردر لشكر دو زرهي را طراحي كنم‌. هرچه گفتم من نقاشم و خوشنويسي نمي‌دانم به خرجشان نرفت‌. نيمه‌هاي تابلو بود كه آزاد شدم‌. وقتي داشتم از زندان خارج مي‌شدم سرگرد ضيايي گفت: ديگر اتفاقات اجتماعي را نقاشي نكن‌. پرسيدم پس چه چيز را نقاشي كنم‌. گفت: منظره بكش، كوه، درخت، رودخانه، آسمان، پيرمرد و زن بكش‌. خلاصه بعد از ۴۵ روز آزاد شدم و قصد كردم ديگر هرگز دست به قلم مو نبرم. اما همين‌طور دنبال چيزي جديد بودم كه ذوق هنري‌ام را راضي كند.»
از سال ۱۳۷۴ پروژه انیمیشن بزرگی به اسم رستم و اسفندیار را به سفارش موسسه صبا به عهده گرفت که ساخت آن ۵ سال طول کشید .
احمدیه درسال ۱۳۷۱ از طرف شورای ارزشیابی هنرمندان کشور نشان درجه یک هنری گرفت و در سال ۱۳۸۴ از طرف آسیفا (انجمن فیلمسازان انیمیشن ایران) به عنوان پایه گذار انیمیشن در ایران شناخته شد.

كاريكاتور:‌حسين صافي، خبرآنلاين