لغتنامه دهخدا
بيشك از نفيسترين منابع زبان فارسي است، مقدمات انتشار لغتنامهٔ دهخدا از اواخر دههٔ ۱۳۰۰ شمسی فراهم شد و اولین قراردادها برای این منظور سالهای ۱۳۱۳ و ۱۳۱۴ بین وزارت معارف و
علیاکبر دهخدا منعقد شد. اولین مجلد لغتنامه در سال ۱۳۱۸ منتشر شد، اما بهدلیل کندی کار چاپخانه بانک ملی، آغاز جنگ جهانی دوم و حجم وسیع کار، چاپ لغتنامه متوقف شد. پس از پایان جنگ، اندیشهٔ چاپ و نشر تألیف دهخدا به یک ایدهٔ ملی تبدیل شد. سرانجام در سال ۱۳۲۵ با طرح پیشنهادی عدهای از نمایندگان مجلس شورای ملی (در رأس آنها
محمد مصدق) و به دنبال آن تصویب مادهٔ واحدهای در مجلس، وزارت فرهنگ مکلف به تأمین کارمندان و امکانات لازم برای تدوین لغتنامه شد. معاونت ادارهٔ لغتنامه با دکتر
محمد معین بود تا در سال ۱۳۳۴ مجلس شورای ملی ادارهٔ لغتنامه را از منزل دهخدا به مجلس منتقل ساخت و دهخدا دکتر معین را به ریاست اداره معرفی کرد و طی دو وصیتنامه او را مسئول کلیهٔ فیشها و ادامهٔ کار چاپ لغتنامه قرار داد. پس از درگذشت دهخدا در اسفند ۱۳۳۴ محل لغتنامه تا سال ۱۳۳۷ همچنان در مجلس شورای ملی بود و از آن پس به دانشگاه تهران منتقل شد.
صدايي كه در اينجا ميتوانيد بشنويد صداي علياكبر دهخدا در روزهاي بيمارياش است، دهخدا در بخش اول اين مصاحبه کوتاه به همکارانش در تدوين لغتنامه اشاره کرد و گفت: من در اين کار محتاج اشخاصي هستم که فاضل و دانشمند باشند. در اين راه فردي را ميشناسم به نام محمد معين که شخص مناسبي براي همکاري است. همچنين جواناني به نامهاي
دبيرسياقي و
سيدجعفر شهيدي داريم که ميتوانند در تنظيم اين لغتنامه کوشا باشند.
مرتبط:وقتی دهخدا تهدید میشود!